Müzikleriyle bir periyoda damgasını vuran Oğuz Yılmaz, bugün öğle saatlerinde ailesiyle birlikte yaşadığı konutta rahatsızlandı. Durumu fark eden ailesi, sıhhat takımlarına haber verdi. Yılmaz, konuta gelen sıhhat takımları tarafından yapılan birinci müdahalenin akabinde özel bir hastaneye kaldırıldı. Yılmaz, burada yapılan tüm müdahalelere karşın hayatını kaybetti. Oğuz Yılmaz’ın, geçirdiği kalp kirizi sonucu öldüğü öğrenildi.
Ünlü müzikçinin vefat haberi, sevenlerini ve müzik topluluğunu yasa boğdu. 26 yıllık müzik hayatına yüzlerce müzik sığdıran Oğuz Yılmaz, yeni albüm hazırlığı yapıyordu. Hastaneye gelen Ankaralı sanatkarlar, Yılmaz’ın ailesine başsağlığı dileklerinde bulundu. Yılmaz’ın cenazesi, bugün öğle namazının akabinde Karşıyaka Mezarlığı’nda toprağa verilecek. Sanatkarın yakın arkadaşı müzisyen Ufuk Özel, “Geçen aylarda kalbinde olan bir külfet sebebiyle stent takılmıştı. Sıhhat sorunları vardı. Bugün de kalp krizi geçirdi. Hastaneye getirdiler fakat kurtaramadılar ve vefat etti.” diye konuştu.
YILMAZ’IN SÖYLEDİĞİ SON MÜZİK
Öte yandan Yılmaz’ın evvelki gece son olarak görüştüğü aranjörü ünlü müzikçi Özgür Koç, yaşadığı üzüntüyü anlattı. Koç, kendisinin yazdığı Yılmaz’ın ise okuduğu şarkıyı da birinci kere DHA grubuna dinletti. Piyasaya şimdi sürülmeyen şarkıyı dinlerken gözyaşlarına tutamayan Koç, müziğin kendisi için çok şey söz ettiğini ve piyasaya sürüp sürmemek ortasında kararsız kaldığını söyledi. Özgür Koç, şunları söyledi:
“Dün öğlenden sonra buluşup stüdyoda çalışma yapacaktık. Yeni albümünü hazırladım ben. Okuduğu bir sürü müziği var onlarda yakında çıkacak. Saat 5 üzere sanatçı arkadaşımız Veli Fazilet Karakülah ile birlikte stüdyoya geldi. Elinde bağlama vardı. ‘Bu saz konutumda duruyor. Bunun tellerini yap, zati bana sen çalıyorsun’ dedi. ‘Bunu sana bırakıyorum’ dedi. Güya vedalaşır, ‘sazım sana emanet’ dermiş üzereydi. Beni de şu an en çok üzen o aslında. Keşke biraz daha ömrü olsaydı. İçeride müzik stüdyom var. Çok bilinen birden fazla müziğini da orada yapmışızdır. Pazartesi günü okuduğu ‘hıçkırık tuttu beni’ müziğinin klibini çekecektik. Onu organize ediyorduk fakat nasip olmadı. Kendi kısmını okuması nasip oldu. Keşke onların hiç biri olmasa da o hayatta olsa. Son yaptığımız şarkıyı dün konuta bırakırken otomobilde açtık. ‘Çok hoş oldu’ diyerek sevinmişti. Benim için çok büyük bir kayıp oldu. Benim müziklerim öksüz kaldı. Benim ona okutacağım bir sürü müzik vardı. Bende artık bir tane emanet sazı kaldı.”
Cumhuriyet
