Cumhurbaşkanlığı Sözcüsü İbrahim Kalın, 24 TV’de yayımlanan ve Esra Elönü’nün sunduğu Arafta Sorular programına konuk oldu.

Esra Elönü’nün sorularını yanıtlandıran Cumhurbaşkanlığı sözcüsü Kalın, sahip olmak ve sahip çıkmak ortasındaki ince çizgiyi açıkladı.

“GERÇEK DOSTLAR, BİRBİRİNE SAHİP OLMAYA ÇALIŞAN DEĞİL, SAHİP ÇIKAN İNSANLARDIR”

Bir şeye sahip çıkmaya çalışmanın onu korumak kollamak, onu yaşatmak manasına geldiğini söyleyen Kalın, “Gerçek dostlar da birbirlerine sahip olmaya çalışan değil, sahip çıkan insanlardır. Sahip çıkarsın, gerisini kollarsın. Birebir arkadaş sözünde olduğu üzere. Sendelersen, düşersen ben arkandayım merak etme demektir.

Biz neye sahip çıkmalıyız, birlikte neyi yaşatmalıyıza odaklanırsak o vakit daima birlikte tıpkı gökyüzünün altında bütün renkleri, hoşlukları görme imkanımız olur. Hepsi birlikte hoş. Bu birlik beraberliği polyannacılık oynayalım manasında değil içimde bir sıkıntı telaş olarak söylüyorum. Bunu yapabildiğimizde hepimizin lisanı, fikir ufku, dünyası zenginleşecek. Bunun gerisine düştüğümüzde ise ne kendimize ne de diğerlerine bir yararımız olmaz.” dedi.

“BASKILAMAK YERİNE NEFES ALDIRALIM”

Kalın, mahalle örneğiyle devam ettiği açıklamasında, “Her mahallede diğer baskı düzenekleri var. Halbuki nereden ve kimden gelirse gelsin bu tıp baskılar gerçek değil. Baskılamak yerine nefes aldıralım, açalım. “Bir mahalleye aitim” diyorsa beşerler… Tamam sen mahalleni pak tut. O denli hoş tut ki ben o mahalleye özeneyim. Oradan bir şey öğreneyim. Mahallenin etrafına duvar örüp oradan bana ateş etme. Ben de yapmayayım birebirini tabi. Bütün mahalleler için söylüyorum. Tam aksine her mahalleyi çiçek bahçesine çevirelim. Bu imkansız değil. Neden olmasın?” tabirlerini kullandı.

“İNSANI DİNAMİK SEYAHATİN İÇERİSİNDE BİR ÖZNE OLARAK DÜŞÜNMEK BANA DAHA MANALI GELİYOR”

Elönü’nün ‘Arafta mısınız?’ sorusunu yanıtlayan Kalın, “Arafta olmayı seyr-ü sefer, bir seyahat olarak yorumlarsak daha manalı olacağını düşünüyorum. Hiçbir hususta karar veremeyen, daima bir tereddüt halinde olan manasında kullanıldığında bunun insanın özne olma vasfını çok kısıtladığını düşünüyorum. İnsanı dinamik seyahatin içerisinde bir özne olarak düşünmek bana daha manalı geliyor.

“ARAFTA VERİLEN YANITLAR, İNSANI DAHA CANLI TUTAR”

Bir bahiste peşin hükümlü olmak insanın önünü kesen, ufkunu daraltan bir yaklaşım olur. Sorulara farklı yanıtlar verilebilir ve bunları da farklı hallerde de yorumlayabilirsiniz. Ama sorunun kendisi değerli olmaya devam eder. Burada karşılıklardan daha kıymetli olanın soruyu sormak olduğunu fark edersiniz. Münasebetiyle yanıtlar üzerinde kendi zihninizde farklı alternatifleri değerlendirmeye devam edersiniz. Arafta olmak bazen bütün bu yanıtlara eşit aralıkta durmaktır. Arafta verilen karşılıklar insanı daha canlı meblağ.” dedi.

“İYİ BİR DİNLEYİCİ OLMAK ÖNEMLİDİR”

Kalın, açıklamalarına şu sözlerle devam etti:

“Müzikle ilgilendiğinizde, beste yapmaktan bir enstrüman çalmaktan evvel iyi bir kulak eğitimi almak gerekir. Güzel bir dinleyici olmak gerekir. Müzisyen de olsanız, devlet adamı da olsanız, marangoz ustası da olsanız iyi bir dinleyici olmak değerlidir. Dinlemek yalnızca bir sese kulak vermek manasında değil. Size konuşan her şeyi dinleyebilmektir kıymetli olan.

“KONUŞABİLMEK İÇİN DE KESİNLİKLE SUSMAK GEREKİR”

Ruhta ne varsa müziğe de o yansır. Müziği üreten açısından ruhunda ne varsa o müziğe yönelir. İnsanın makamı ile müziğin makamının buluştuğu yerde bir seyahat başlar. O his yalnızca kulağımız ile duyduğumuz bir şey değildir. Bir bütün olarak insanın kendinden bir şey kattığı, kendine de bir şey kattığı seyahati söz eder.

Susmanın da bir ritmi vardır. Konuşabilmek için de kesinlikle susmak gerekir. Müzik yaparken es olmadan nasıl yapamıyorsak konuşurken de susmadan olmaz. İnsanın lisanının susması, kalbinin sustuğu manasına gelmez.

“BİLGİNİN EMELİ, SİZİ BİR SONRAKİ İDRAK SEVİYESİNE TAŞIMAK OLMALI”

Birebir şeyin etrafında dönüp dolaşıyorsanız özel bir hedefinizde yoksa orada takılıp kalmışsınız demektir. Bilginin emeli sizi bir sonraki mertebeye taşımak olmalı. Cehalet, bilinçsizliği, şuursuzluğu ve farkında olmamayı tabir ediyor.

“SAĞ VE SOL KAVRAMLARI, TÜRKİYE’NİN DİNAMİK YAPISINI VE SOSYOLOJİSİNİ TAM OALRAK YANSITMIYOR”

Bu kavramlar bizi söz etmiyor. Bu kavramlar Türkiye’nin dinamik yapısını ve sosyolojisini tam olarak yansıtmıyor. Bu kavramların birde kesişme noktaları var, ortak noktaları var. Çok kategorik olarak ayrıştırdığınızda konuşma imkânı ortadan kalkmaya başladığında aslında toplum, siyaset, devlet bütün bu kavramlar anlamsız hale geliyor. İdeolojik bir kapanma oluyor. Bu sağlıklı bir şey değil. Sizden olmayan herkesi ötekileştirmeye başladığınızda sizin üzere olmayan, düşünmeyen, hissetmeyen herkesi bir öteki üzere görüp şeytanlaştırmaya başladığınızda aslında siz bütün yeri ortadan kaldırmış oluyorsunuz.

“NECİP FAZIL İLE NAZIM HİKMET’İ ARBEDE ETTİRMEK ZORUNDA DEĞİLİZ”

Hesap sorulmasında hiçbir mahsur yok. Bir vatandaş, seçmen, birey olarak sorgulamaları demokrasinin gereğidir. Pozisyonu ne olursa olsun bunu sınıfsal üstünlük ile sav ediyorsa bu yanlış olur.

Solun çok iyi şairleri var sağın yok üzere söz kullanamayız. Bu tabirler ideolojik mecnun gömlekleri giydiren yaklaşımlardır. Necip Fazıl ile Nazım Hikmet’i arbede ettirmek zorunda değiliz. Tam bilakis bunları bir bütünlük içerisinde okumak daha manalı bir iş yapmamıza sebep olur. Birisi Nazımca, birisi Necip Fazılca söylesin hissini, tasasını, hissini. Lakin bunların hepsinin bu ülkeye ilişkin olduğunu bilerek yapalım.

“SON 30 YILDA HOLLYWOOD’UN İNŞA ETTİĞİ MÜSLÜMAN ÖYKÜSÜNÜN ANLATISININ İKİ TEMELİ ŞİDDET VE ŞEHVETTİR”

İslam’ın şiddet yoluyla yayıldığı savı 9.yüzyılda ortaya atılmış teorilerden birisidir. Orta Çağlar boyunca İslam’ın şiddet dini, kılıç dini olduğu zorla İslam’a sokulduğu tez edildi. Kılıcın ve şiddetin dışında İslam dininin yayılma sebebi şehvet olabilir dendi. Erkeklere bu dünyada 4 eş, öbür dünyada huri vaat ettiği için onların aklına ve vicdanına değil şehevi hislerine hitap ettiği için İslam yayıldı diyen devasa bir tez var. Alışılmış ki bunların hakikatle hiçbir ilgisi yok. Yüzlerce yıl boyunca bu iki algı yaşamaya devam etti. Son 30-40 yılda Hollywood’un inşa ettiği Müslüman öyküsünün anlatısının 2 temel ögesi şiddet ve şehvettir.

Birisi kalkıp, şiddet benim dinimin özünden kaynaklanıyor üzere hadsiz bir savda bulunursa bunu izah etmesini beklerim. Ben İslam’ın bir barış ve teslimiyet dini olduğuna inanmış biri olarak bu türlü bir argüman da bulunan şahsa entelektüel manada bu savın hesabını sorarım.

“BU KADAR BEŞERE SAHİP ÇIKAN BİR ANADOLU COĞRAFYASI, DÜNYANIN EN GÜÇLÜ ÜLKESİDİR”

Bu topraklar her vakit buraya sığınan beşerler için bir sığınak oldu. Çeçenler, Türkmenler, Kürtler, Doğu Türkistanlılar, Araplar, Iraklılar, Polenler… Bu bizim zenginliğimiz, bu bizim gönlümüzün büyüklüğü. Biz onlarla bir arada büyüdük. Bu kadar beşere sahip çıkan bir Anadolu coğrafyası dünyanın en varlıklı ülkesidir.

Özünde Cumhurbaşkanımız çok hoş söz etti bu durumu. “Biz ensar, onlar muhacir.” Dedi. Hicrete mecbur bırakılmış. Bugün biz göç etmek zorunda kalan insanları bir ensar üzere karşılıyorsak bu bizi daima birlikte büyütür ve zenginleştirir. Bu beşerler bir yıkımdan kaçtılar geldiler.”

Ensonhaber