İstanbul’da 2007 yılında doğan Elif Duru Koçal’ın, ilkokula başladığı devirde okuma-yazma konusunda geri kaldığı gözlemlendi. Okul yetkililerinin durumu ailesine bildirmesiyle uzman hekimlere götürülen Koçal’a, yapılan kimi testlerle orta seviye disleksi tanısı konuldu.

7 YILDA OKUDUĞU KİTAPLARLA DİSLEKSİYİ YENDİ

Bunun akabinde Koçal’ın bu rahatsızlığı aşması için bol bol kitap okuması tavsiye edildi. Geçen 7 yıllık süreçte bu tavsiyeye uyarak daima kitap okuyan Koçal, rahatsızlığını yenmeyi başardı.

POLİSİYE-FANTİSTİK ÇEŞİTTE ROMAN YAZDI

Kitaplarla da arkadaşlığı bu süreçte yeterlice güçlenen Koçal, 10 yaşına geldiğinde internet üzerinde bir blok sayfası açarak yazdığı kısa kıssaları paylaşmaya başladı. Öykü yazmayı çok sevdiğini anlayan Koçal, 13 yaşına geldiğinde ise “Bir Bellek Hatası” ismini verdiği polisiye-fantastik cinsinde romanını yazdı.

Kitap yazma serüvenini anlatan Koçal, küçükken okuduğu muharrirlerin kendisine örnek olduğunu, muharrirleri imza günlerinde görmenin çok güzeline gittiğini, böylelikle kendisinin de kitap yazabileceğini düşündüğünü anlattı.

“OKUMAK ARTIK BENİM İÇİN BİR ZEVK”

Koçal, şimdi ilkokula başladığı devirde tanısı konulan rahatsızlığı tam anlamadığını belirterek, “Bana yardım etmesi için bir uzmana gittiğimizde, fazlaca kitap okumam gerektiğini söyledi ve bana birtakım muharrirleri önerdi. Ben onları okumaya başladım. Uzmanın verdiği pratiklerle ve okumanın tesiriyle bu sorunum yavaş yavaş geçmeye başladı ve okuma problemimi yenmemi sağladı. Şu an o denli bir zorluğum yok. Sonrasında yazmaya ilgi duymaya başladım. Rahatsızlığımı yenmem için okuduğum kitaplar giderek arttı ve kitap okumak artık benim için bir zevk olmaya başladı. Bu türlü olunca da yazmamak imkansız oldu.” diye konuştu.

“KİTAP YAZDIĞIMI SÖYLEDİĞİMDE ÇOK HEYECANLANIYORLAR”

Yazdığı romanı, basılmasının akabinde okuldaki arkadaşlarına götürdüğünü anlatan Koçal, arkadaşlarından gördüğü ilgiyi şu sözlerle lisana getirdi:

“Benim kitabım tam okulum biteceği vakit yayımlandı. Kitabı yazdığım süreçte de arkadaşlarımın bundan haberi vardı aslında. Fakat tekrar de okula götürdüğümde beklemediğim bir ilgi gördüm. Herkes çok sevindi ve benden kitabımı istedi. Yazmayı ve okumayı sevdiğim için insanların bana bakış açısı hiç değişmedi. Yeni okula gittiğimde oradaki arkadaşlarım da çok heyecanlandı. İnsanlara kitap yazdığımı söylediğimde çok heyecanlanıyorlar.”

YENİ ÖYKÜLERİNİ YAZIYOR

Elif Duru Koçal, kendisi üzere okuma-yazma zorluğu çeken çocuklara da tavsiyelerde bulunarak, bu hastalığın asla geçmeyecek formda düşünülmemesi gerektiğini, yenmek için prosedürler bulunduğunu, kâfi dayanak alındığında bu sürecin çok kolay olduğunu lisana getirdi.

Yazmayı düşündüğü yeni kitaplarının olduğunu aktaran Koçal, 2 öykü üzerinde çalıştığını, bunlardan birinin tekrar polisiye-fantastik cinsinde, oburunun ise insanların hayat öykülerinden oluşacağını belirtti.

ANNE KOÇAL: “DURU, ARKADAŞLARINA NAZARAN ÇOK DAHA FAZLA ÇALIŞTI”

Elif Duru Koçal’ın annesi Yeşim Koçal da kızının okul öncesi periyotta ayakkabı bağcıklarını, saç tokasını bağlayamadığını, düğmelerini ilikleyemediğini fark ettiklerini lakin bunun üzerine çok düşmediklerini, ilkokula başladığı periyotta ise kızının yaşıtlarından geri kaldığını gözlemlediklerini söyledi.

Anne Koçal, şöyle devam etti:

“Duru okuyamıyordu ve yazamıyordu. Kimi harflerle sayıları aksi yazıyor, birtakım sözleri tersten okuyordu. Bir sorun olduğunu okul bize iletti. Biz bunun ne olduğunu çok algılayamazken, bir aile dostumuz disleksi diye bir sorun olabilir deyince, bizim disleksiyle tanışmamız bu türlü başladı. Evvel bir uzmandan yardım aldık. O, Duru’ya birtakım testler yaptı. Orta seviye disleksi olduğunu, yardım aldığında kısa müddette bunu aşabileceğini söyledi. 1 sene kadar bir arada çalışmalar yaptılar. Duru yaşıtlarına nazaran biraz daha fazla çalışmak, yazmak ve okumak zorundaydı. Duru ikinci sınıfa geldiğinde yavaş yavaş okumaya ve yazmaya başladı. Eğitim koçunun Duru’ya hayatı boyunca çok fazla kitap okuması gerektiğini söylemesiyle Duru’nun da kitaplarla arkadaşlığı başladı.”

Kızının öbür çocuklara nazaran çok kitap okuduğunu ve yazdığını belirten anne Yeşim Koçal, “Arkadaşlarına nazaran ilkokulda çok daha fazla çalıştı, 4. sınıfa geldiğinde artık, pek çok arkadaşı üzere yazıyor ve okuyordu. Akademik manada da hiçbir sorun yaşamamaya başladı. Bu süreç bizim için bu türlü ilerledi.” diye konuştu.

“YAZILARINI OKUDUĞUMUZDA BİZ DE HEYECANLANDIK”

Anne Koçal, kızının çok okumak zorunda kalınca çok fazla kitap almaya başladıklarını kaydederek, şunları anlattı:

“Kitap ayrımı yapmadık. Biz eğlenceli olsun, onu sıkmasın, kâfi ki okusun diye istediği her kitabı aldık. Bu formda çok fazla kitap okumaya başladı. bir müddet sonra da yazma başladı. Yazılarını okumaya başladığımızda heyecanlandık. Yazdığı şeyler bize farklı gelmeye başladı. Etrafımızda yayınevlerinde editör arkadaşlarımıza gösterdik. onlar da farklı bir yazım formu olduğunu söyledi. Sonra Duru kendisine bir blok sayfası açtı ve orada yazmaya başladı. Bu durum aile olarak bizi de çok heyecanlandırdı alışılmış.”

Kızı Elif Duru Koçal’ın kitabını tamamlamasının akabinde birkaç yayıneviyle görüştüklerini ve kitabın çok beğenilmesi üzerine basımının yapıldığını, bu durumun kendilerini de çok memnun ettiğini kaydeden Koçal kelamlarını şöyle tamamladı:

“Bu tip problemler yaşayan çocuklarımız da olabilir, veliler de olabilir. Bunun yalnızca kısa bir süreç olduğunu bilmelerini, bu çocuklara ufak bir takviyeyle neler yapabileceklerini görmelerini isterim. Asla ümitsizliğe düşülecek bir süreç değil.”

Ensonhaber